Dag 5, 9/9

Jaaa, vandaag gaan we er opuit! De reden waarom we hier naar toe zijn gekomen, The Green Valley en de Green Canyon! Om 0900 uur reden we zelf per scooter, hoe leuk(!), richting de Green Valley. De route daar naar toe was fantastisch! Onderweg stopten we om te zien hoe de suiker die voor bijvoorbeeld ketjap manis gebruikt wordt, door een oudere man uit de boom gehaald wordt. Het sap van de kokosnootboom wordt in een emmertje opgevangen en twee maal per dag opgehaald. Zonder hulpmiddelen, maar wel wat uitgeholde stukken in de boom. Dit sap wordt in een grote schaal zo'n 5 uur gekookt, als het stolt lijkt het net op karamel en de smaak van de ketjap manis is er dan direct al in te herkennen! Ook kregen we uitleg over hoe de Wajangpoppen worden gemaakt, een man was hier mee bezig en liet ons zien hoe daarmee de lokale bevolking wordt geëntertaind. Alsof je, net zoals toen we nog kind waren, naar een poppenkast zit te kijken. Eenmaal bij de Green Valley konden we nog niets zien, wat komen ging was dus een verrassing. Onze gids, Curt, legde heel duidelijk alles uit. Alle spullen konden we bij de scooter laten, daar gingen we na de tour namelijk eten. Met één gopro en één telefoon voor foto's begonnen we aan onze tour. Het was ongeveer 20 minuten door de jungle lopen, maar goed dat we de wandelschoenen aan hadden, het was glad, klimmen en klauteren, maar heel goed te doen. En daar waren we dan, bij de eerste watervallen, super mooi! We hadden nu een andere gids mee, de groep is opgesplitst in meerdere kleine groepen, zodat er voldoende begeleiding per persoon was, want dat was wel nodig! Ook hij legde alles haarfijn uit, gelukkig maar, want in deze tour hebben we regelmatig van rotsen moeten afspringen, tussen de rotsen in die in het volgende deel van de enorme waterval liggen! Zo begonnen we dus ergens bovenaan de waterval, en onopgemerkt, want het lag tussen de bergen in, daalden we steeds verder af al klauterend, springend en zwaaiend aan een touw. Grappig om te zien dat alle andere groepen toeristen allemaal een zwemvest droegen en dat wij blanda's hele goede zwemmers zijn! Het was echt een schitterende tour, waarbij een beetje lef wel nodig is. Tussendoor hebben we een stuk weer door de jungle moeten wandelen om uiteindelijk in een stuk te komen met apen in de bomen en spa-visjes in een riviertje, ja die waarvoor je in een spa dik geld betaalt en nu een gratis behandeling kan krijgen. Jeetje wat voelde dat raar, een kietelend gevoel waar je echt aan moest wennen. Daarnaast was er een huisje en een zwembad, wat doet dat daar zou je bijna zeggen. We vervolgden onze route door eerst een grot in te zwemmen, waarbij je op sommige plekken geen hand voor ogen zag, en Bart dus ook bezorgd vroeg "Tessa, waar ben je?", terwijl onze gids een liefdesliedje zong. Na nog een heel stuk zwemmen konden we lekker gaan eten, dat konden we wel gebruiken! Met de scooter reden we door naar de volgende bestemming, The Green Canyon. Eerst legde Curt alles stap voor stap weer haarfijn uit. Alle spullen konden mee de boot in, het was ongeveer 15 minuten varen en in de boot blijven was geen optie, want dan zou je het beste stuk missen. En dat hebben we geweten! Ook nu was het weer veel klimmen, klauteren en zwemmen tussen de rotsen en tegen de stroming in. Ook nu weer perfecte begeleiding. Er gebeuren hier namelijk best wat ongelukken. Het eerste deel was net uit een film, van die gevallen grote stenen die de vaarroute blokkeren. Vanaf daar moesten we ook de boot uit en zelf verder. Vanaf boven vielen er grote druppels water naar beneden, alsof het continu regende, maar dan werd je minder nat door de ruimte tussen de druppels. Weer een fantastische ervaring! Aan het eind, althans dat was voor ons het eind, waarom we niet verder gingen weten wij ook niet, werd er een groepsfoto gemaakt. Daarna konden we zo goed als zelf, behalve op de gevaarlijke stukken, de route terug afleggen, die overigens voor mijn gevoel echt honderd keer sneller ging! Met de boot, daarna per scooter, kwamen we weer bij onze homestay aan. Daar waren we aan de klets geraakt met een Duits stel, Toni en Ludwig, en een dame, volgens mij heet ze Fabiana. Toni en Ludwig hadden een grote papaya, wij een mango, zo hebben we een fruitschaal gemaakt. Het fruit is hier, goh verbazingwekkend, super lekker! Het is zacht en heel smaakvol. Daarna zijn we met z'n vijven gaan eten. Onderweg zijn we bij een kraampje gestopt op advies van Fabiana, hier hebben we een pandanrol gekocht met van alles er tussen. Caloriebom, maar om je vingers bij af te likken!! Bij het restaurant, ookwel fish market, RM Seafood Dari Melati, kan je zelf je vis uitzoeken, dit wordt afgewogen en dan kan je kiezen hoe je de vis geserveerd wilt hebben, bijvoorbeeld gebarbecued of gefrituurd. Dan kan je bijgerechten als nasi of bahum bestellen. Aan een tafel zat een Fransman uit Mini Tiga, daar zijn we met z'n vijven bij aangeschoven en hebben weer heerlijk zitten smikkelen. Bart en ik hebben samen ongeveer (rauw en gekoeld) 0,8 kg vis en twee bijgerechten besteld en mochten ongeveer €13 afrekenen. Dat krijg je in Nederland echt niet voor elkaar! Onderweg naar het hotel hoorden we muziek, best luid en het nodigde mij en Ludwig uit om te dansen, Fabiana besloot terug te gaan, terwijl wij nog een dansje waagden en met een paar indo's op de foto gingen. Bij de homestay aangekomen gingen Ludwig en Toni naar bed, met een biertje voor Bart sloten we aan bij een gemixed stel uit Frankrijk en Servië, waarna een nieuw Nederlands koppel er ook bij kwam. Lekker zitten kletsen en door naar bed.